De eerste blog van 2024!!! Jeetje wat een rollercoaster,
Nadat we behoorlijk wat te stellen hebben gehad met Jax stond nog steeds onze reis naar Spanje op het programma.
Jaaaaa,, Inmiddels sinds de laatste keer is er een boel gebeurt!! Ons huis kwam te koop te staan, we gingen mee met de flow en opeens stond ze te koop, we gingen nog verder mee in de flow en ze is verkocht!! Wooooow!
Wat gingen we in Spanje doen? Ons nieuwe optrekje zoeken.
In het vliegtuig met 2 jongens van 6.
Ik was wel benieuwd aangezien ik zelf niet zo'n fan van vliegen ben.
De jongens vonden het geweldig!!! Alleen duurde het ze te lang offcourse, wat ik kan snappen en bij aankomst in Spanje en het landen deden hun oortjes mega zeer.
Eenmaal geland kwam de lauwe bries ons al tegemoed.
Op zoek naar de huur auto. en daar gingen we.
Ik denk dat ik de hele reis in de auto met mn mond open heb gekeken. Ik was zoooooooo onder de indruk!!
Wat een prachtig landschap zeg! We besloten gelijk naar het appartement te gaan, onze zooi te lozen daar en natuurlijk op naar het strand.
Wat had ik hiuernaar verlangt. Zon, Zee en strand, vergeet ook al die palmbomen niet. In alle soorten en maten waren ze te zien.
De jongens waren helemaal in hun element op dat strand.
Natuurlijk waren we hier niet alleen om te chillen maar om uitgebreid de boel te gaan verkennen naar een stekkie die wij ons thuis kunnen noemen.
Jeroen had ook nog ff een solicitatie daar, haha hoezo bizar.
Op een vrijdag gingen we met onze makelaar op pad. Voor de jongens was dit redelijk saai. hahahaha vooral in de auto dan. Alles ligt er net wat ruimer van elkaar af dan hier in Nederland.
Allerlei woningen hebben we gezien, een bouwval die hoog in de bergen stond, maar dat landschap, dat was zo magisch mooi!! Met mn mond vol verbazing liep ik daar rond. Olijfbomen zo ver het zicht reikte, Amandelbomen, Verse wilde rozemarijn en thijm en het rook zo intens Zalig!!! Maar uiteraard moesten we ook ons verstand en kritische blik laten werken. Is dit safe voor de boys aangezien die nogal ondernemend zijn? Ik zag al voor mij hoe ze in een ravijn daar zouden vallen, okay, Better safe then sorry. Als we met zn tweeen waren geweest hadden we het wel geweten maar dat zijn we niet, even realistisch blijven om iedere dag zo'n ondernemende avonturenroute te gaan nemen naar school en weer terug.
Daar kwamen de andere woningen. Zoals ik eerder vermelde zit er veel verschil in. we kwamen bij een prachtig huisje aan met een beeldige volop groeiende olijfbomengaard. het huisje op zich was wat klein maar de boomgaard was adembenemend mooi!! De mensen waren super vriendelijk en lief.
Huisje 3 was eigenlijk de grootste tegenvaller. haha. We kwamen vol hoop binnen maar oooowh.. je kon door de scheuren heen kijken. Heel eerlijk voelde ik me niet veilig daar, hahaha. Er liepen salamanders door het huis heen. De jongens vonden dat niet zo cool. hahahahaha.
Ik zag al voor me hoe we daar wakker zouden worden met of een salamander op je kop, of het gehele plafond. Hahahahaha. Hoe erg we ons ook op dit optrekje hadden verheugd, het was een duidelijke nee. Lichtelijk teleurgesteld gingen we weer naar huis met het huisje met de olijfbomen in ons hoofd.
Laat de boel maar landen bij de palmbomen....... zei mijn geest. Er kwamen overigens zo veel indrukken binnen van de prachtige omgeving dat je het huis op zich bijna vergeet.
ja, ook de jongens waren aangestoken door mij met de palmboomobsessie. Daar gingen we op het strand alle palmbomen knuffelen in ruil voor genezing van de heldere geest. De siesta en het heerlijke eten waren een aangename aanvulling hierbij. Voor mijn gevoel smaakt alles intensiever daar. De garnalen zijn vleziger met meer smaak. de groente en het fruit zoveel zoeter en intenser. Die siesta had ik ook totaal geen problemen mee. In mijn geest is een siesta wel normaal, even een break om weer op de laden voor de rest van de dag.
Inmiddels was het weekend aangekomen daar, even een pauze van de woningen en kennelijk ook een pauze van de zon. Het had al 3 maanden niet geregend in het gebeid waar wij waren en wij als echte natuurliefhebbers hebben ff een paar lekkere buitjes meegenomen daar naar spanje. Wij waren er niet zo blij mee aangezien het in Nederland bijna altijd nat is maar de Spanjaarden waren blij met die druppels die we daar hebben meegenomen. Ook konden we denken aan de druppels die onze toekomstige boomgaard zou doen hydrateren. Ook paste het weer goed bij onze chaotische bui achtergelaten met zo veel indrukken, het waren pittige uren met zn allen op die kamer met dat kleine balkon.
Intussen lieten de huizen ons niet los en waren we nergens zeker van, alleen zeker van dat wij daar zeker kunnen aarden. We zochten verder....... Daar kwam iets interessants voorbij!!!! Meerdere, maar er was er 1 dat we dachten..... okday.. dit wil ik zien!!! Bergen op de achtergrond. Hele herkenbare bergen. We besloten aangezien de locatie niet precies bekend was, zelf op pad te gaan. Visualiserend in welke positie die bergen zouden staan reden wij daar rond.
Plots zag ik hem.... Daar was hij!!!! Het toeval kon nooit zo groot zijn dat bijna een precies hetzelfde huis daar stond in de buurt aangezien ieder huis daar iets eigenzinnigs heeft. Ook reden we de avonturen route daar, iets teveel water onder de tunnel, iets te grote gaten in de weg, maar de auto hield het vol, haha. Vanuit allerlei hoeken zagen we het optrekje, geen idee hoe daar te komen. Uiteindelijk hadden we het uitgepuzzeld. We stonden nu voor het huis op het erf.
DIT MOEST HEM ZIJN!!!!
Er waren magische kleuren in de lucht te zien!!!
Lieve Nicole had al voorspeld dat we geleid werden naar de plaats van bestemming., hoe groot kon dit toeval zijn....... Wij weer verder in contact met de makelaar.... we gingen een afspraak fiksen om dit pareltje van binnen te mogen zien, we waren al wel verliefd op het land maar niet volkomen roekeloos.
De volgende dag hoorden we dat we nog net een kijkje voor teruggaan naar het regenachtige Nederland, konden nemen.
We waren benieuwd naar de locatie aangezien we nog niet met zekerheid konden zeggen dat het die was die wij gevonden hadden.
We reden heen... we zaten al, dit kan niet missen gewoon.... we kwamen steeds dichterbij haar...
Jaaaaa dat was hem!!! Het was het huis waar wij heen geleid werden!!!!!
Over de woning een andere keer meer, hahaha.
Wat ik nog wel wil delen is.... On the road... kwamen we langs de zoutwater meren bij Torrevieja.... Mijn god, wat heb ik van geluk gehuild achter mijn zonnebril.
Rose meren..... ik was betoverd. toen ik dacht niet verder betoverd te kunnen worden... stonden ze daar....
Flamingo's..... honderden..... ik dacht dat mijn ogen mij bedrogen maar dat was niet zo. De uitdrukking van de jongens,,, en alles.... Tranen van geluk.
Over de woning weten we nog niet of dat hem gaat worden, ik hoop op goed nieuws met haar.
1 ding is zeker, Ik voel mij thuis in Spanje, zowel lichaam als geest. Na deze week ben ik er alleen maar zekerder van geworden. Soms moet je in de diepte van je flow duiken om te voelen waar je naartoe word geleid. Het is eng omdat het nieuw is en je niet weet wat je kunt verwachten, maar stel... ik ben 80... en ik zit dan hier met het idee... hadden we het maar een kans gegeven. Hoe zonde zou dat zijn geweest.
Nu weet ik, Ik mag in het diepe springen.
Ik word geleid.
Ik heb dit eerder gedaan.
Hiervoor ben ik hier gekomen!
Ik word beschermd met en bij mijn reis.
Om mee te helpen het paradijs op aarde terug te creeeren, en zovele zijn met ons.
Voel je iets bij het lezen van mijn ervaring en verhaal?
Zo negatief zo positief....
Het is niet voor niets maar een teken dat er iets is in jou wat zo graag mee wil met die flow die door beperkende gedachten geremd kan blijven.
Op mijn socials heb ik weer kaartjes waar je uit kan kiezen. De linkjes daarvan staan hier op de website op mijn startpagina.
Dit keer heb ik ze gekozen met de gedachte... wat doe je al goed en waaraan mag je herinnerd worden zodat dit goed gaat... of goed kan blijven. Bij mij kwam naar voren wat ik al typte.... Ik heb dit eerder gedaan.
Vind je het lastig om van beperkende gedachten af te komen? geneer je niet en stuur mij een berichtje, ik weet hoe lastig het kan zijn die zware stem achter je te laten.
Ik wens je een boel liefde toe, geluk en Namaste
Reactie plaatsen
Reacties